အဂၤလန္နိဳင္ငံ ၊ မန္ခ်က္စတာျမိဳ႕တြင္ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕ရွိ လူမွဳ့ေရး အသင္းက မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား ကူညီေစာင့္ ေရွာက္ ေရးအတြက္ ရံပံုေငြ ေကာက္ခံ ေနသည္။
လစဥ္ ေကာက္ခံ ရရွိေသာ အလွဴေငြ စာရင္းတြင္ၿမိဳ႕ေပၚ ရွိ မန္ခ်က္စတာယူနိဳက္တက္ အသင္း၏ မန္ေနဂ်ာ ဖာဂူဆန္္၏အမည္မပါဘဲ ရွိေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အသင္း ဥကၠဌက ဖာဂူဆန္္ ႏွင့္သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
“မန္ေနဂ်ာၾကီးခင္ဗ်ား မန္ေနဂ်ာၾကီးဟာ ကမၻာေပၚမွာ အေအာင္ျမင္ဆံုးနဲ႕ ၀င္ေငြအေကာင္းဆံုး မန္ေနဂ်ာ တေယာက္ပါ၊ အခုက်ေနာ္ တို႕ၿမဳိ႕သူ ၿမိဳ႕သား ေတြရဲ႕ ကူညီထည့္၀င္မွဳ႕နဲ႕ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား ေက်ာင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း အရွိန္ရ ေနပါၿပီ။ ဒါေပ မယ့္ သူတို႕ေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး။ ပညာေရး နဲ႕ က်န္မာေရး ဖြဲ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳေတြအတြက္ေတာ
့ ရံပံုေငြက လိုအပ္ေနဆဲပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲလို လိုအပ္မွဳေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႕အတြက္ မန္ေနဂ်ာႀကီး အေနနဲ႕ လစဥ္ တတ္အားသမွ် အလွဴ်ေငြ ထည့္၀င္ဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။”
ဖာဂူဆန္္ တခ်က္ စဥ္းစားလိုက္သည္။
“ဟုတ္ပါတယ္။ ကမၻာမွာေတာ့ က်ဴပ္ဟာ အေအာင္ျမင္ဆံုးနဲ႕ ၀င္ေငြ အေကာင္းဆံုး မန္ေနဂ်ာ ဆိုတာ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႕သိထား ရမွာက က်ေနာ့အေမဟာ နာတာရွည္ လူမမာႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕ရဲ႕ တလတလ ေဆးဖိုးကုန္က်ေငြ က က်ေနာ့ တလစာ၀င္ေငြေလာက္ ရွိေန တယ္”
ဖာဂူဆန္္ စကားၾကားေသာအခါ အသင္း ဥကၠဌ နည္းနည္း အားနာသြားသည္။
“ေအးဗ်ာ- ဒါကို --------”
အသင္းဥကၠဌ စကားကို ျဖတ္၍ ဖာဂူဆန္္က ဆက္ေျပာသည္။
“ေနာက္က်ေနာ့မွာ မိုင္းထိလို႕ မ်က္ေစ့ပ်က္ၿပီး ေျခေထာက္ ျပတ္ေနရတဲ့ စစ္မွဳထမ္းေဟာင္း ညီတေယာက္လည္း ရွိေနတယ္။”
အသင္းဥကၠဌ ပို၍ အားနာသြားသည္။ ဖာဂူဆန္္ကို ေတာင္းပန္ဖို႕ ႀကိဳးစားသည္။ သို႕ေသာ္ ဖာဂူဆန္္က ေဒါသတႀကီး ဆက္ေျပာ၏။
“က်န္ေသးတယ္။ က်န္ေသးတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ့ညီမ တေယာက္။ သူေယာက်ာၤက ကားေမွာက္လို႕ ေသသြားတယ္။ ဘာေလွ်ာ္ေၾကးမွ မရဘူး။ သူမွာ ကေလးသံုးေယာက္နဲ႕ အတိဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ ဒါေတြသိရဲ႕လား၊”
အလွဴခံလာေရာက္ေသာ လူမွဳေရးအသင္း ဥကၠဌ အလြန္အမင္း အားနာသြားသည္။ ထို႕ေနာက္ တိုးလွ်ိဳး ေတာင္း ပန္းေသာ ေလသံႏွင့္ -----
“တကယ္ပါဗ်ာ - ဒါေတြကို က်ေနာ္တို႕ အသင္းအေနနဲ႕ တကယ္မသိခဲ့တာပါ၊ ”
အသင္းဥကၠဌ ေတာင္းပန္ေသာအခါ
“ဟုတ္တယ္ အဲဒါေတြကို ခင္ဗ်ားတို႕ သိရမယ္။ ”
ထိုေနာက္ ဖာဂူဆန္္က ခိုင္မာျပတ္သားေသာ ေလသံနဲ႕ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
“ေနာက္ ခင္ဗ်ားတို႕ သိသင့္တာက သူတို႕ေတြကိုေတာင္ က်ဴပ္က တျပားမွ မေထာက္ပံ႕တာ။ ခင္ဗ်ား တို႕ အသင္း အတြက္ က်ဴပ္က ဘာလို႕ အလွဴ ထည့္ရမွာလဲ ဆိုတာပဲ၊”
Posted by
kzthet
0 comments:
Post a Comment